gedicht op laatste lezing Marcel Messing sept 2022

Wat je werkelijk bent

Weet mensenkind,

dat er een zien is dat verder reikt dan alle zien,

waarin ziener en het geziene één zijn

in grenzeloos Licht, waar geen tweeheid woont.

Weet mensenkind,

dat er een klankloze klank is voorbij het Woord,

een stilte zonder begin en einde,

die door geen oor gehoord kan worden.

Weet mensenkind,

dat er een proeven is dat alle proeven te boven gaat,

waarin proever en proeven

opgaan in de smaak van het Ene

zonder dat er ook maar iemand is die proeft,

zonder dat ook maar één tong de smaak ervan heeft.

Weet mensenkind,

dat er een tasten is voorbij alle tasten,

waarin in rust en beweging toch alles wordt aangeraakt

zonder dat er ook maar iemand is die iets heeft aangeraakt.

Laat verlangens wegebben

voorbij de steeds terugkerende eb- en vloedlijn van het leven,

terwijl hoge golven van emoties neerslaan

op ruwe kusten van verwarring.

Weet mensenkind,

dat de mallemolen van het leven alsmaar draaien blijft

door steeds weer nieuwe verlangens.

Wereldse muziek weerhoudt je

van het horen van de klankloze klank van vóór het Woord.

Jijzelf bent de orgeldraaier

die de kosmische muziek van stilte is vergeten.

Ga je innerlijke vallei van rust en stilte binnen,

voorbij gouden, zilveren, koperen en ijzeren gondels.

Kom mensenkind,

verlaat voorgoed de matrix van deze wereld,

het labyrint waarin verlangens nimmer een uitgang zullen vinden.

Besef ten volle wat je werkelijk bent:

Dat wat altijd is, het zelfloze Zelf,

volmaakte vrijheid en Liefde ineen!

©Marcel Messing