Vertraag je stap...

Vertraag je stap

en zie hoe alles oplicht

op ’t dorre pad van loutering

hoe ongezien nabij

het Leven stroomt

in onbegrensde werkelijkheid.

Verlangzaam het verlangen

verlangzaam in je ‘doen’,

in ’t streven naar een doel.

Zie hoe ‘t pad verdwijnt

en ‘t ontwaken rijst

in ‘t begeerteloos Zijn

Wanneer het Licht dan doorbreekt

op ‘t donkere pad der zinnen,

en grenzen vervagen

tot oeverloze kimmen,

dan speelt zich af voor ‘t alziend oog

de dans der schimmen.

Verblindend schouwspel vol beweging.

Waar gaan zij heen, wie gaf hen leven,

wie zijn ten dode opgeschreven?

Verzand in d’ aarde

dansen zij

hun dans macabre.

Zo ligt het Pad naar ‘t Zelf

bezaaid met lijken,

door ‘t Vuur verteerd

tot as verkeerd

zijn zij tot niets geworden.

In ‘t stralend Licht van ‘t Zijn,

verrijst dan ‘t Zelf

in ‘t reine hart.

Verdwenen is het Pad

dat voert tot ‘t Leven

verdwenen alle stappen

verdwenen alle ‘doen’

alleen in de pelgrim ligt het doel.

‘t Is ‘t Leven zelf

dat voert tot hergeboorte,

d’ onsterfelijke Ziel

doet opstaan in de mens.

‘t Is ‘t Leven zelf

dat ‘t hart bevloeit,

en aanvuurt het gemoed

om te redden wat verloren is

om te zoeken wat verdwaald is

om te voltooien wat onaf is.

‘t Is ‘t Leven Zelf

dat vervolmaakt,

en elk gebrek volkomen maakt.

door Liefdes Kracht…

(M) cirkelpunt